The Relationship Between Socio-Cultural and Environmental Development: Sustainability of Local Construction Culture and Crafts
Keywords:
Sustainability, Local Construction Culture, Architectural Conser- vation, Vernacular Architecture, BirgiAbstract
Integrative sustainability of vernacular architectural structure, which provides significant knowledges about cultural values to transfer next generations, is related with usage of natural sources, accessibility of local materials and adaptation of crafts to recent conditions. The physical conditions, existing in the nature of place, give form to socio-cultural life as well as local construction culture. Systematic preservation of local construction culture and crafts enables to observe socio-cultural and environmental values on traditional architectural pattern. The usage of the local materials, which is an important part of the natural resources, by craftsman, provides to come up with the original details in the traditional pattern. This local production style that consider to physical and social usage, diversifies the unique traditional construction details.
Materials that are formed depend on the geographical features and climatic conditions create traditional architectural patterns by being detailed with knowledge, ability and experiences of the local constructors and craftsmans. Today, to be able to comprehend these architectural patterns which are formed with local labour and sources, new methods should be developed. Solutions, which will be comprised with association of architectural preservation discipline and other disciplines that are about humans, may support the sustainability of the traditional heritage. Continuance of the field works to preserve traditional architectural pattern in selected area, reveals the usage of local materials and application style of the local construction culture in today's conditions. In this regard, a fieldwork had been done on usage of local materials and local construction culture in Birgi rural by considering its socio-cultural values and environmental conditions. In these fieldworks, interviews with local residents and constructors who live in Birgi rural has been done.
Since Birgi is involved within the boundary of archaeological and natural sites and accepted to the UNESCO World Heritage Candidate List, its recognition has increased throughout the country and restoration works have been accelerated. Tourism activities, developed in Birgi rural during the recent years, have enhanced efforts to return to the local culture in accordance with financial concerns. Local construction culture require to be positioned in a contemporary language to sustain socio-cultural values and physical conditions.
Metrics
References
Akgündüz, G. & Akkurt, H. (2013). Yerel Konut Mümarisinin Ekolojik Sürdürülebilirlik Bağlamında İncelenmesi: Bodrum Sandıma Köyü. Mimarlık Anabilim Dalı, Restorasyon Programı. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi
ANONİM (1944). Ödemiş Şehri İmar Planı Proje Müsabakası Sonucu Jüri Raporu, Mimarlık Dergisi, İstanbul, ss. 18-20.
Arpacıoğlu, Ü. (2016), “Kırsal Sürdürülebilirlikte Yeni Bir Model: Köyünü Yaşat Projesi” Yapı Dergisi, Sayı 421, Aralık 2016, ss: 132-138, İstanbul
Birol, G. (2007). ‘Bir Kentin Kimliği Ve Kervansaray Oteli Üzerine Bir Değerlendirme’ Arkitekt Dergisi, Sayı: 514, ss: 46-54
Deniz, K. (2004). ‘Konya’da Farklı Üç Kentsel Mekanda Kent Kimliği Üzerine Bir Araştırma’ Şehir Bölge Planlama Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya
Diri, F. (2010). ‘Constructıon Technıques Of Tradıtıonal Birgi Houses’, Mimarlık Anabilim Dalı, Restorasyon Programı, Yüksek Lisans Tezi, Mıddle East Technıcal Unıversıty
Gülhan, D. (2016). ‘Sürdürülebilir Kent Ve Kentsel Kimlik Örnekler: Birgi Ve Bergama’, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi
Gülhan, D. (2017). ‘Mekânsal Koruma Bilinci Kapsamında Erken Cumhuriyet Dönemi Ve Günümüz Planlama Yaklaşımlarının Karşılaştırılması Örnekler: Birgi Ve Bergama’, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
Gümüşoğlu, F. (2008). Birgi’de Toplumsal Yaşam ve Değişim. Bağlam Yayınları. İmer, Z. (2004). ‘Günümüz Ödemiş Dokumaları’ Millî Folklor, Yıl 16, Sayı 64
İşeri, K. (1988). ‘Birgi Kent ve Mimari Doku Üzerine Bir İnceleme’, Türk Sanatı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi
Keleş, R. (1980). Kentbilim Terimleri Sözlüğü, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları Kuban, D. (1995) “The Turkish Hayat House”, İstanbul, Eren Yayıncılık.
Ovalı, P. & Delibaş, N. (2016). Yerel Mimarinin Sürdürülebilirliği Kapsamında Kayaköy’ün Çözümlemesi. Megaron 1(4)
Özcan, K. & Akci, A. (2016). Kırsal Kalkınma İçin Model Önerisi: Köy Kümeleri. TEAD 2(1) Özcan, K. (2013). ‘Tarihi Kentlerde Kültürel Mirasın Korunması Birgi Deneyimi’, Millî Folklor,
, Yıl 25, Sayı 98
Özcan K. San, Koç, D. (2011). ‘Kültürel Miras Yönetimi: Birgi Bütünleșik Sit Alanları için Bir Model’, BAÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, Cilt: 13(2), Ss: 97-111
Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future. Brundtland Report (1987), United Nations.
Seymen, N. & Türk, Y. (2018). Bir Kültür Bileşeni Olarak Zanaat ve Mekan. Craftarch’18, Selçuk Üniversitesi.
Şen, H., Kaya, A. & Alpaslan, B. (2018). Sürdürülebilirlik Üzerine Tarihsel ve Güncel Bir Perspektif. Ekonomik Yaklaşım, 29(107): 1-47
Tekeli, İ. & İzmir Büyükşehir Belediyesi (2013). Sürdürülebilir Bir Toplum ve Çevre Tasarımı İçin Seçenekler Yelpazesi. İzmir Ekoloji Forumu: İzmir Akdeniz Akademisi.
URL-1: https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr (date of connection: 22.06.2019)
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Dilara Genç, Sevcan Altundal, Hümeyra Birol
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.